PAGINA INIZIALE 
|
Notizie
su Sant'Angelo di Brolo Noticoj pri kumunumo Sankta Anĝelo el Brolo |
La Vecchia Fattoria
a Sant'Angelo di Brolo
commenti
La poesia che unisce uomini di uno stesso sentire
(commento al concorso di Anna Maria Crisafulli Sartori)
2015
Poesia da tutti i cieli: al primo contatto con questa esperienza straordinaria che mi ha fatto conoscere una realtà per me nuova, quella del mondo degli esperantisti, ho trovato accattivante e poetica la denominazione del concorso nel quale sono stata coinvolta già l’anno scorso dall’infaticabile Giuseppe Campolo, perché l’espressione sintetizza egregiamente (sia nel senso geografico che in quello metaforico) lo spirito del premio in sé, le sue finalità nonché il dono celeste dell’ispirazione e la gratuità della poesia che unisce uomini di uno stesso sentire nel nome dell’arte sublime e nella condivisione dell’amore per la bellezza fatta parola.
Se è vero, come è vero, che l’Esperanto non è
solo una lingua transnazionale, appartenente cioè
all'umanità, ma una proposta di pace e di affratellamento, di comprensione tra i popoli, questo concorso, che
coinvolge esperantisti esperti, studiosi della lingua e moltissimi
simpatizzanti, tutti idealisti, persone speciali che vivono nei cinque
Continenti, ci appare la carta vincente.
Va sottolineato come attraverso i concorsi di
Samideano, che ha assunto quale suo pseudonimo, Giuseppe Campolo intenda
perseguire, con l’aiuto degli esperantisti, la finalità di attrarre a sé gli
artisti, “un numero di eletti, fra i miliardi di uomini, che abbia lucidità e
coraggio”, per trovare in loro supporto nell’impegno comune per la civiltà.
Questa seconda edizione del Premio ci trova - noi
tutti componenti la Giuria, della quale mi onoro di essere presidente -
motivati, carichi di entusiasmo come la prima volta. Ho percepito tale
disposizione d’animo attraverso le mail che ci siamo scambiati in corso
d’opera. In questa sorta di tavola rotonda on line, Giuseppe Campolo ha assunto
la funzione di garbato moderatore, coordinatore, organizzatore, insomma, punto
di riferimento per ognuno di noi.
Esprimere voti per le poesie pervenute non è
stato semplice, come di solito accade, ma la valutazione è stata serena e, in
definitiva, possiamo esprimere soddisfazione per i risultati raggiunti. Vari
sono stati gli argomenti trattati dai concorrenti, dai temi esistenziali che
rispecchiano le più profonde esigenze spirituali dell’uomo, a quelli
occasionali ispirati a sentimenti di amicizia, di amore, ai temi sociali, ai
problemi, alle ansie, ai drammi, alle tragedie del nostro tempo, ovviamente in
una varietà di stili.
Al lavoro di
selezione si è affiancato l’ancor più complesso lavoro di traduzione
affrontato, quest’anno, oltre che da Giuseppe Campolo, Amerigo Iannacone e
Nicolino Rossi, anche da Gabriele Aquilina, Davide Astori, Renato Corsetti, Rita Donatelli, Silvana Imbesi, Carlo Minnaja, Nicola Morandi e Nicola Ruggiero, che hanno espresso
la propria creatività perché tradurre poesia significa impegnarsi in un lavoro
di precisione facendo dono ai lettori di un nuovo prodotto artistico, legato sì
all’originale ma con sue peculiarità che rispecchiano la perizia, la
sensibilità, e la capacità del traduttore di ricreare il testo senza
stravolgerne l’essenza.
A tutti loro esprimiamo sincera gratitudine.
Anna Maria Crisafulli Sartori
2015
Poezio el ĉiuj ĉieloj: ĉe la unua kontakto kun ĉi tiu eksterordinara
sperto, kiu konigis al mi realon novan por mi, tiun de la esperanta mondo, mi
trovis alloga kaj poezia la nomigon de la konkurso, en kiu mi estis implikita
jam la pasintan jaron de la senlaca Giuseppe Campolo, ĉar la esprimo bonege
resumas (kaj en la geografia signifo kaj metafore) la animon de la premio en
si, la ĝiajn celojn, kaj ankaǔ la ĉielan donacon de la inspiriĝo, kaj la senkaǔzecon de la poezio, kiu unuigas homojn
kun sama sento en nomo de arto sublima kaj en la partumado de la amo por la
beleco iĝinta vorto.
Se
veras, kiel estas certe, ke Esperanto ne estas nur transnacia lingvo,
apartenanta a la homaro, sed propono de paco kaj de interfratiĝo, de indulgemo
inter la popoloj, tiu ĉi konkurso, kiu kuntrenas spertajn geesperantistojn,
klerulojn de la lingvo kaj tre multe da simpatiantoj, ĉiuj idealistoj, apartaj
personoj, kiuj vivas en la kvin Kontinentoj, Esperanto ŝajnas al ni la venka
ludkarto.
Estas
substrekende kiel per la konkursoj de Samideano, pseǔdonimo per kiu Giuseppe
Campolo volas, kun la helpo de la esperantistoj, strebi al celo altiri al si la
artistojn, “nombro de elektitoj, inter miliardoj de homoj, kiuj havu lucidecon
kaj kuraĝon”, por trovi ilian apogon al la komuna civila engaĝiĝo.
Ĉi
tiu dua eldono de la Premio trovas nin – nin ĉiujn membrojn de la Ĵurio, de kiu
mi fieras esti pezidanto – celkonsciaj, plenentuziasmaj kiel la unuan fojon. Mi
perceptis tian inklinon de la animoj per la multenombraj retmesaĝoj, kiujn ni
interŝanĝis dum ni laboris. En ĉi tio speco de rondtablo en reto, Giuseppe
Campolo alprenis la taskon de afabla debatestro, kunordiganto, organizanto,
sume, rilatpunkto por ĉiu el ni.
Esprimi
notojn pri la poemoj alvenitaj ne estis simpla por ni, kiel kutime okazas, sed
la juĝado estis senpartia, kaj finfine ni povas esprimi kontentecon pri la
rezultoj atingitaj. La konkurantoj pritraktis variajn temojn, ekde tiuj
esencaj, kiuj spegulas la plej profundajn spiritajn postulemojn de la homo, ĝis
tiuj porokazaj inspiritaj el sentoj pri amikeco, pri amo, pri sociaj temoj, pri
problemoj, pri agitiĝoj, pri dramoj kaj pri la tragedioj de nia tempo,
kompreneble kun varieco de stiloj.
Al
la laboro de selektado, sekvis la pli malsimpla laboron de traduko alfrontitan,
ĉi jare, krom de Giuseppe Campolo, Amerigo Iannacone kaj Nicolino Rossi, ankaǔ
de Gabriele
Aquilina, Davide Astori, Renato Corsetti, Rita
Donatelli, Silvana Imbesi, Carlo Minnaja, Nicola
Morandi Kaj Nicola Ruggiero, kiuj esprimis sian kreemon, ĉar traduki
poemon signifas sin engaĝi en precizeca laboro, donacante al la legantoj novan
artan produkton, legitan ja al la originalo sed kun sia apartaĵo, kiu spegulas
la lertecon, la sentemon, kaj la kapablon de la tradukisto rekrei la tekston
sen distordi ĝian esencon.
Al
ili ĉiuj ni esprimas nian sinceran dankemon.
Anna Maria Crisafulli Sartori
Prezidanto de la Juĝantaro
